Niebert – Wie een avondje wil lachen moet bij toneelvereniging ODO zijn. Afgelopen weekend was er de jaarlijkse uitvoering in een stampvolle zaal De Wieken in Niebert. Een impressie van de slotavond.
Er zijn loten. Ze kosten 1 euro per stuk, de meeste bezoekers nemen minstens vijf. Want de gunfactor van de toneelclub uit Niebert is groot. Maar ook De Wieken heeft baat bij de voorstelling. De munten rinkelen over de toonbank. Mensen zitten in lange rijen. Gezellig, jong en oud. Even weg van de ellendige wereld. Het toneelstuk van Henk Roede (ook in de zaal aandachtig toeschouwer) speelt zich af in een spookkasteel. Eigenaar Baron van Freutenbeum wil meer klandizie in zijn hotel. Butler Jantje vindt echter vijf mensen al veel. Wendy Amsing die deze rol speelt, maakt haar debuut, maar doet het fantastisch, alsof ze al jaren op de planken staat. Dat geldt ook voor de zweverige Cherrie (Hendrika Bijma). Maar ze doen het allemaal goed. Gert is Hoofd Automatenkoffie van een boutjes en moertjesfabriek, tevens BHV-er. De a-romanticus is op huwelijksreis en is verrast. ‘Ik dacht aan de Canarische Eilanden, niet aan een romantisch kasteel,’ zegt hij met een sombrero op en Formule 1-shirt.
Als klap op de vuurpijl verschijnt daar de beroemde filmster Marleen Dieter, die zo veeleisend is dat ze een personal assistent mee heeft, die een checklijst bijhoudt van de eisen. Marleen wil graag met een spook in de krant of You Tube-film. Omrop Fryslân heeft lucht gekregen van een mogelijk spook. ‘Ik ben de mantsje van de radio,’ klinkt het. ‘Ik ben benieuwd naar het spook.’ Dat is ook de paparazzifotograaf Joep. Aan het eind van het eerste bedrijf zien we stoom en het schilderij beweegt. ‘Maar het spookt hier nooit…’
Het tweede bedrijf
In het tweede bedrijf wordt het nog leuker. Jantje, die als een zombie over het toneel met haar rollator strompelt. En Cherry gaat helemaal in haar rol. ‘Ik voel uw aanwezigheid, vertel me uw verhaal’. Het leidt tot interactie met het publiek: ‘wat wolst weiten?’ Een van de mooiste scenes is dat er een touw gespannen wordt met een overhemd eraan, die moet dienen als spook. Jantje, die op een geniaal gebouwd trapje (van een stoel) dan van de baron aan het touwtje moet trekken, waarna het spook voorbij zweeft. Dat moet ze doen op een teken van de baron. Maar ze ziet het niet. Op dat moment verschijnt er een echt spook, wat de verwarring compleet maakt. De doorgaans stoere Gert is bang voor het spook. Het vervolg is verrassend, er volgen liefdevolle scenes. Het schilderij praat. Daarin zit de moeder van de baron in die niet eerder rust tot zijn zoon een vrouw vindt. De filmster versiert de baron en wil met hem trouwen. Zodat ze mooi in de krant komt.
Maar zijn moeder heeft liever een ander en ziet Lotte als ideale vrouw. De inmiddels barones wil het oude kasteel moderniseren. Met onder andere kunststof dakgoten. De baron wil van het huwelijk af. Cherrie, flink aan de sherry, heeft wel een oplossing en komt met een voorhamer. Maar de daadwerkelijke oplossing komt van boven, van een brok steen van het vervallen kasteel die bovenop de barones valt. De BHV-er moet in actie komen. ‘Moar ik heb vakaaantie’. De weer bij gekomen Marleen herinnert zich niets meer van een huwelijk. Terwijl de baron aanpapt met Lotte, ziet Marleen wel wat in de paperazzifotograaf, omdat hij in een grote villa woont. Zo heeft ieder zijn geliefde.
‘Knap hoe ze op elkaar inspelen,’ steekt een bezoeker, met een paar gewonnen worsten onder de arm, na afloop zijn waardering niet onder stoelen of banken. Een van de jongeren noemt het stuk geslaagd. ‘Mijn schoonmoeder deed mee, zegt hij.’ Dat is het talent Cherry. Stoelen en banken gaan dan aan de kant. DJ Skoeter zorgt voor een gezellige afsluiting.
Kijk voor meer informatie op de Facebook-pagina en Instagram van Toneelvereniging ODO
